Het Labyrint
Het labyrint is een heilig symbool. Het is ook een oeroud symbool. Het staat symbool voor onze levensweg. In het labyrint richten we onze aandacht naar binnen en gaat het om de innerlijke ervaring. Wanneer we bereid zijn om de weg te gaan en het labyrint binnen te stappen, is het een kwestie van vertrouwen dat we zo tot de kern kunnen komen.
In een labyrint bereik je, zij het via meerder omwegen, altijd het midden.
Betekenis
Het labyrint is een oeroud archetype, dat verbonden is met transformatie en (weder)geboorte.
De cirkel is vanouds een symbool van heling en heelheid. Het labyrint wijst een weg door die cirkel heen. De spiraal is een symbool van de verbinding tussen de menselijke en de goddelijke wereld. Het labyrint biedt de mogelijkheid van het begaan van een ‘innerlijke weg’, een weg naar je Zelf.
Het lopen van een labyrint is niet alleen een individueel proces. Je komt ook andere mensen tegen. Het delen van het smalle pad stemt tot nadenken over hoe je in je leven met ontmoetingen en verbindingen omgaat. Het verhoogt het besef van ‘gedeelde momenten’ en het bewustzijn van een collectieve zoektocht en een gedeelde bestemming.
Vorm
Er zijn een aantal verschillende modellen van het labyrint. Ze hebben echter één ding gemeen:
in tegenstelling tot een doolhof, waarin je keuzes moet maken tussen verschillende paden, heeft een labyrint een enkel pad dat de loper langs een aantal wendingen leidt naar het centrum en weer terug naar buiten. In een doolhof verlies je je weg, in een labyrint vind je je weg!
Geschiedenis
Het labyrint komt in vrijwel alle culturen voor. De oudste bekende afbeeldingen van labyrinten zijn zo’n 6000 jaar oud en zijn gevonden op eilanden in de Middellandse en Egeïsche Zee.
Sinds 300 jaar na Christus heeft het ook een plaats gekregen in de christelijke traditie: in een aantal kerken en kathedralen in Frankrijk, Italië en Engeland liggen labyrinten. Het bekendste ligt in de kathedraal van Chartres.
Langs de Scandinavische kusten liggen talloze stenen labyrinten, die een onderdeel uitmaakten van de volkscultuur. Op moskeeën in Pakistan staan afbeeldingen van labyrinten.
Toen ik van mijzelf ging houden
Tekst die Charlie Chaplin schreef op zijn 70e verjaardag op 16 april 1959.
Toen ik van mijzelf ging houden, ontdekte ik dat angst en emotioneel lijden slechts waarschuwingstekens zijn dat ik in strijd met mijn waarheid leefde.
Tegenwoordig weet ik dat dit AUTHENTICITEIT is.
Toen ik van mijzelf ging houden, begreep ik hoezeer het iemand kan krenken als ik probeer mijn behoeften aan de ander op te dringen, ondanks dat ik wist dat het niet het juiste moment was
en de ander was er niet klaar voor, en zelfs als ik die ander was.
Tegenwoordig noem ik het RESPECT.
Toen ik van mijzelf ging houden, ben ik gestopt met hunkeren naar een ander leven,
en kon ik zien dat alles om me heen me uitnodigde om te groeien.
Tegenwoordig noem ik het VOLWASSENHEID.
Toen ik van mijzelf ging houden, begreep ik dat ongeacht de omstandigheden, ik altijd op de juiste plaats en tijd ben, en dat alles op precies het juiste moment gebeurt. Zo vond ik rust.
Tegenwoordig noem ik het ZELFVERTROUWEN.
Toen ik van mijzelf ging houden, ben ik ermee opgehouden mijzelf van mijn tijd te beroven,
en ben ik gestopt met het bedenken van geweldige projecten voor de toekomst. Tegenwoordig doe ik alleen dat wat me vreugde en geluk brengt, waar ik van hou en waardoor mijn hart jubelt, en ik doe het op mijn manier en in mijn eigen tempo.
Tegenwoordig noem ik het EENVOUD.
Toen ik van mijzelf ging houden, heb ik me bevrijd van alles dat niet gezond voor me is – eten, mensen, dingen, situaties, en van alles dat me neerhaalde, weg van mezelf. In eerste instantie noemde ik deze houding gezond egoïsme.
Tegenwoordig weet ik dat het ZELFLIEFDE is.
Toen ik van mijzelf ging houden, heb ik het opgegeven om altijd te proberen gelijk te hebben,
en sindsdien had ik minder vaak ongelijk.
Tegenwoordig heb ik ontdekt dat het BESCHEIDENHEID is.
Toen ik van mijzelf ging houden, weigerde ik nog langer in het verleden te leven en zorgen over de toekomst te maken. Nu leef ik enkel nog voor dit moment, daar waar alles gebeurt.
Tegenwoordig leef ik iedere dag bij de dag en noem het VERVULLING.
Toen ik van mijzelf ging houden, zag ik in dat mijn denken me in verwarring kan brengen en ziek kan maken. Maar toen ik het met mijn hart verbond, werd mijn denken een belangrijke bondgenoot. Tegenwoordig noem ik deze verbinding WIJSHEID VAN HET HART.
We hoeven niet langer bang te zijn voor conflicten, confrontaties of welk probleem dan ook met onszelf of anderen. Zelfs sterren botsen tegen elkaar, en met hun uiteen barsten worden nieuwe werelden geboren.
Tegenwoordig weet ik, dat is HET LEVEN…
De Roep – ‘Luister naar de stem van je hart’
Ik heb het mijn hele leven al gehoord,
een stem die een naam roept
die ik herken als de mijne.
Soms is het een zacht gefluister.
Soms klinkt het dringend.
Maar altijd zegt die stem:
wordt wakker liefste, je slaapwandelt,
dat is niet ongevaarlijk!
Vergeet niet wie je bent,
en laat een dieper weten je menselijke zijn kleuren.
Je hoeft nergens heen. Wat je zoekt is hier.
Open je vuist en zie wat je al in je handen had.
Je hoeft nergens op te wachten, er is geen punt dat je moet bereiken.
Waar je altijd naar hebt verlangd, is hier, nu.
Met al dat zoeken, maak je je alleen maar moe. Kom thuis, en rust uit.
Hoe veel langer kun je nog zo doorgaan?
Je geest is uitgehongerd, je hart wankelt.
Doe toch niet zoveel moeite!
En vergeet niet dat er één woord is,
dat je met je hele ziel moet uitspreken.
Wanneer je dat vindt,
geef het dan je leven.
Uit: Luister naar de stem van je hart
Van: Oriah Mountain Dreamer
Wees geduldig
Laat je verlangen terug naar binnen keren
en wees geduldig.
Laat toe dat de vervulling
naar je toe komt.
Weersta zachtjes de verleiding
Om je dromen na te jagen in de wereld.
Streef ze na in je hart
totdat ze naar het Zelf toe verdwijnen,
en laat ze daar.
Er kan wat zelfdiscipline voor nodig zijn,
wees eenvoudig, wees aardig, blijf uitgerust.
Geef aandacht aan je eigen
innerlijke gezondheid en geluk.
Geluk straalt uit, zoals de geur vanuit een bloem
en trekt alle goede dingen naar je toe.
Laat je liefde,
zowel jezelf,
als anderen voeden.
Forceer je niet voor je levensbehoeften
het is voldoende
als je stil alert en bewust van ze bent.
Op deze wijze
schrijdt het leven
natuurlijker, moeitelozer voort
Het leven is er om te genieten.
Maharishi